به گذشته خود برگردید و ببینید که با روزهای بارانی چه کرده‌اید.
زندگی ما سراسر اتفاقات پیش‌بینی نشده و یا خارج از کنترل است. این حوادث می‌توانند مثل از دست دادن فرد مهمی در زندگی، تصادف اتومبیل و یا از دست دادن شغل، بد باشند و مانند ملاقات با آشنایی پس از سالها و پیشنهاد شغل رویایی‌تان و یا صاحب فرزند شدن در آمادگی کامل و یا یک فرصت عالی سرمایه‌گذاری، خوب باشند.بسیاری از اطرافیان من، (با توجه به مهیا بودن شرایط پولدار شدن فوری در ایران که در این دو سه سال تشدید هم شده و البته سلامت آن بماند)، اغلب به دنبال افزایش ناگهانی درآمد خود هستند، ولی فکری به حال پس‌انداز و مهم‌تر از آن پس‌انداز اضطراری نمی‌کنند. آیا وضعیت همیشه به همین منوال خواهد بود؟ آیا همیشه همینطور حقوق خواهید گرفت؟
واکنش به این اتفاقات، (چه از جنبه‌ی مثبت و چه منفی آن) نیاز به داشتن کمی آمادگی از سوی ما دارند. و به همین دلیل ما باید پس‌انداز اضطراری داشته باشیم. اگر سخنان بالا شما را متقاعد نکرده، احتمالا در حال لجبازی با خودتان هستید. 
چه مقدار پول برای پس‌انداز کافی است؟
در مورد اینکه چه میزان پول برای پس‌انداز کردن کافی است، نظرات مختلفی وجود دارد و با توجه به افراد، میزان درآمد و مخارج آنها و شرایط کلی زندگی می‌تواند متفاوت باشد. مثلا توصیه شده که حداقل برای پوشش مخارج شش ماه خود، پس‌انداز داشته باشید. البته اگر بدهی‌های زیاد و به ویژه با سود بالا دارید می‌توانید نیمی از پول پس‌انداز را صرف صاف کردن بدهی‌ها نمایید. البته اینجا نکته‌ی ظزیفی وجود دارد. با توجه به تورم فعلی مملکت، دریافت وام‌های تا 30 درصد سود نیز به صرفه است، البته به شرطی که آن را خرج خرید لوازم مصرفی و لوکس نکنید. مثلا چندی پیش برای یک سرمایه‌گذاری بلند مدت، وام پنج میلیونی از بانک صادرات با سود 29 درصد گرفتم که برای سه سال بایستی ماهیانه 200 هزارتومان قسط پرداخت کنم. یعنی ظرف سه سال بایستی هفت میلیون و دویست هزار تومان به بانک برگردانم. سود زیادی می‌پردازم؟
حتی اگر این پول را مستقیما در بانک بگذارم (که البته اینطور نبود)، و راههای بهتری هم وجود دارد، پس از سه سال، دو میلیون تومان بیشتر از تمام اقساطی که پرداخت کرده‌ام، موجودی دارم. (با احتساب سود سالانه 23 درصد)
وام را در همین جا داشته باشید تا به موضوع اصلی برگردیم. پس‌انداز پولی برای پوشش مخارج شش تا دوازده ماه. این می‌تواند مهم‌ترین هدف مالی شما باشد و تا زمانی‌که این هدف را به سرانجام نرسانده‌اید، سراغ هیچ کار دیگری نروید. اگر حقوق ماهیانه را تا سر ماه خرج کرده و چیزی برای پس‌انداز باقی نمی‌ماند باید با مقادیر کم شروع کرده و همچنین صرفه‌جویی را هم به زندگی خود وارد کنید.
چگونه شروع کنید و ادامه دهید؟
اگر انضباط کافی برای پس‌انداز ماهیانه ندارید، بهترین کار گرفتن وام، و گذاشتن آن در حساب اضطراری است. احمقانه به نظر می‌رسد؟ چند سطر بالاتر توضیح دادم که اتفاقا کار بسیار عاقلانه‌ای است. البته تکنیک‌های دیگری هم وجود دارد. مثلا انتقال خودکار پول به حساب اضطراری. بنابه تجربه‌ی خودم برداشت از این حساب فقط باید از راه مراجعه به شعبه امکان‌پذیر باشد چون ممکن است از فردا همه چیز را اضطراری تشخیص دهیم.
باید نگران صندوق ریالی خودمان باشیم گفته ایم. صندوق ریالی خودم و اکثر کسانی که می‌شناسم خالی است و شاید به خاطر همین نمی‌توانیم دست به هیچ کاری بزنیم. پس باید در اولین فرصت یک صندوق اضطراری، یک صندوق سرمایه‌گذاری و یا صندوقی با هر نام دلخواه تاسیس کرده و در آن سرمایه‌ی خود را جمع کنیم.
تجربه‌ی چند ماه گذشته‌ی من نشان داده که این کار، انضباط بالایی را می‌طلبد. پس دسترسی به این حساب را محدود کرده و انتقال به آن را خودکار کنید.
منتظر نظرات شما هستم. شما که پس انداز اضطراری ندارید، به چه دلیل دست به کار نشده اید؟
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.