به جای مقدمه
تقریبا یک ماه از آخرین مطلبی که در یک ریال نوشتهام میگذرد. نه آنکه سوژهای برای نوشتن نبود، بلکه بیشتر یک درگیری ذهنی با خودم بود که راهها و کارهایی را که تجربه نکردهام چطور برای دیگران بنویسم و یا توصیه کنم. از آنسو، درگیریهای بسیار زیادی هم در شغل خود داشتم که فرصت تمرکز و نوشتن را از من گرفته بود (و تا حدودی این شرایط ادامه دارد). تنها نکتهای که دوست داشتم بیان کنم این است که به محض اینکه از کاری فاصله بگیرید و این فاصله به چند روز برسد (حتی چیزی مثل نوشتن که من عاشق آن هستم)، برگشت به آن سخت و سختتر میشود. پس باید سعی کنیم که اگر عادت خوبی را در خود پرورش میدهیم، تا زمانی که به طبیعت دوم ما تبدیل نشده، آن را رها نکنیم.
درآمد منهای مخارج ضروری برابر است با یک گپ مالی. و یکی از مهمترین وظایف ما برای رسیدن به موفقیت مالی، شناخت این گپ و کمک به توسعهی آن است. فرض کنید درآمد ماهیانهی من 2 میلیون تومان و مخارج ضروریام، یک میلیون تومان است. یک میلیون تومان گپ در اینجا وجود دارد که پتانسیل بسیار بالایی برای هدر رفتن دارد. تمام هنر بازاریابها و فروشندگان آنلاین و آفلاین برای شکار این پول به کار گرفته میشود و احتمالا همانگونه که همهی شما این تجربه را داشتهاید، مهارتهای بازاریابی و فروش ( در ادامه توضیح خواهیم داد ) بسیار توسعه یافته و در کمال آگاهی ما (البته آنطور که فکر میکنیم)، با پنبه سر پول بیزبان بریده میشود.
بنابراین یکی از وظایف مهم هدایت این پول به مسیرهایی است که در دسترس شکار شدن نباشند و البته در گام بعدی تلاش برای بزرگتر کردن این فضای پولی است.
برای عملی کردن این کار چه میتوان کرد؟
- انتقال پول از حساب حقوق به حسابهای پسانداز را خودکار کنید (اصطلاح بانکی آن انتقال وجه مستمر است). به احتمال زیاد انجام این کار در اکثر اینترنت بانکهای کشور قابل انجام است. اما در این گام دو نکتهی مهم وجود دارد. نخست اینکه با بانک خود مشورت کرده و حسابی را انتخاب کنید که بالاترین نرخ سود روزشمار را بدهد و دوم اینکهدسترسی به حساب، از طریق اینترنت و عابربانک امکانپذیر نباشد. تاکید من روی این مورد آخر به خاطر تجربهی تلخی است که در این زمینه داشتهام. برداشت خودکار از حساب من انجام میشد و حساب پسانداز از طریق عابربانک در دسترس نبود ولی به سادگی از طریق اینترنت بانک، حساب پسانداز خود را خالی میکردم.
- یکی از راههای بزرگ کردن این گپ، صرفهجویی ( که در ادامه توضیحاتی خواهیم داد ) و کاهش مخارج است. در این مورد پیش از این نوشته و خواهم نوشت. از نظر من صرفهجویی، “خوردن نان و تره” نیست بلکه آگاه بودن نسبت به انجام مخارج است. اگر مخارج خود را یادداشت کنید و همانطور که در ادامه گفته شده، آنها را بررسی کنید، واقعیتهای مهمی در مورد مخارج شما کشف میشود. آیا پنج میلیون تومان برای مسافرت خارج از کشور خرج کردهاید و خاطرهی آن همچنان برای شما لذتبخش است؟ یا اینکه با توجیههای مختلف گوشی موبایل خود را که کماکان کارایی داشته با هزینهی یک میلیون تومانی ارتقا دادهاید؟ خرج کردن برای چیزهایی که ارزشش را نداشته کشف کنید و آگاهانه در هنگام هر خرید تصمیم بگیرید. در این مورد درادامه مطلب کتاب “your money or your life” خواهم نوشت.
- راه دیگر افزایش درآمد است. بایستی درآمد خود را افزایش داده و آن را از راههای متعددی به دست آورید. با توجه به اهمیت این موضوع، سعی میکنم که از این پس در این باره زیاد بنویسم.
- و آخرین چیزی که به ذهنم میرسد این است که به هر ریال خود یک وظیفه بدهید. اجازه ندهید پولی بدون برنامه در حساب کارتی شما باقی بماند و وسوسهای باشد برای خرج کردن. خرید حجمی ضروریات زندگی به صورت ماهیانه یا دو بار در ماه، بسیاری از نیازمندیها را پوشش میدهد و با نگه داشتن مقداری پول به صورت نقدی و یا در کارت بانکی میتوان از پس مخارج برآمد. به جای نگرانی از خالی بودن حساب متصل به کارت، از روند رو به رشد حسابهای پسانداز لذت ببرید.