حمد حیدری هم در یادداشتی با تیتر «جنگ روانی به سبک اصولگرایی» هشت گام زیر را به عنوان روند جنگ روانی با تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای بر‌شمرده است:

گام اول: بی آبرو کردن تیم مذاکره کننده هسته ای. استفاده از ادبیات سخیفی همچون سازشکار، فریب خورده، غرب زده و ترسو در این راستا می باشد. البته می بایست به تازگی واژگانی همانند قدرت طلب، دنیا پرست و خائن به آنها اضافه کرد.

گام دوم: بزرگ و با اهمیت جلوه دادن امتیازات داده شده در مقابل کوچک و بی اهمیت بودن امتیازات اخذ شده.

گام سوم: لوث کردن اصل مذاکره. مکررا اعلام می شود دولت در بیش از دوسال گذشته نتوانسته است به هیچ وعده ای جامعه عمل بپوشاند در واقع نه چرخ هسته ای می چرخد و نه چرخ صنعت.

گام چهارم: بی اعتبار بودن هرگونه توافق بین المللی به دلیل عدم پایبندی آمریکا به تهدات قبلی خود با ایران

گام پنجم: ساخت و پخش مستندهای پرشمار و پر تکرار در رسانه "ملی” برای تشکیک در افکار عمومی

گام ششم: ایجاد شک و تردید در اذهان عمومی با القای مغایرت داشتن سخنان رئیس دستگاه سیاست خارجی با طرف غربی در بیانیه لوزان.

گام هفتم: وادار کردن مذاکره کنندگان به ترک از میز مذاکره با مطرح کردن طرح سه فوریتی در مجلس به بهانه تهدیدهای لفظی طرف مقابل که بعد از شکست این طرح عنوان شد این خواست و دستور رهبری است.

گام هشتم: برپایی تجمعات غیر قانونی و قانونی در شهرهای بزرگ همانند تهران و مشهد برای تحت فشار قرار دادن دستگاه سیاست خارجی